Trzecia generacja Pajero/Montero/Shogun to najważniejsza zmiana wprowadzone przez Mitsubishi w ofercie pojazdów.
Po dwóch generacjach zbudowanych na ramowej konstrukcji, trzecia generacja przyniosła zupełnie nowe podejście. Producenci zauważyli, że większość klientów używała swoich Pajero/Montero/Shogunów głównie na utwardzonych drogach i oczekiwała większego komfortu. W ten sposób powstał model z 2000 roku, który charakteryzował się nadwoziem samonośnym i niezależnym zawieszeniem na wszystkich kołach. Dodatkowo producent zastosował najnowocześniejszy na rynku system 4×4, który posiadał trzy dyferencjały oraz możliwość jazdy tylko na napędzie tylnym.
Zaokrąglone kształty trzeciej generacji zastąpiły kanciaste formy swojego poprzednika. Ponadto zwiększono rozmiar pojazdu, aby zapewnić bardziej przestronne wnętrze. Wyraziste nadkola, zarówno z przodu, jak i z tyłu, zainspirowano zapaśnikami sumo, ale reflektory pozostały kwadratowe.
Wewnątrz Mitsubishi zainstalowało siedmioskładane wnętrze w konfiguracji 2-3-2. Ostatni rząd siedzeń był składany lub demontowalny, podczas gdy drugi rząd miał możliwość dzielenia. Tylko przednie siedzenia były standardowe i nie można ich było zdemontować. Deska rozdzielcza była wysoka, z wyraźnie zaznaczoną centralną sekcją, w której producent umieścił kontrolery audio i klimatu, a także mały wyświetlacz LCD na górze do komputera pokładowego.