Ewolucja kompaktowych SUV-ów skłoniła Mitsubishi do stworzenia własnego modelu, który zadebiutował w 1998 roku w wersji trzydrzwiowej, ale szybko zdało sobie sprawę z błędu i od 2001 roku oferowało wersję pięciodrzwiową.
Pomimo iż Mitsubishi jest jednym z najlepszych producentów samochodów terenowych na świecie, nie zwróciło szczególnej uwagi na to, co robią Honda, Toyota czy Subaru i zbyt późno weszło do segmentu kompaktowych SUV-ów. Japoński design nie zawsze pasował do europejskich gustów, więc zatrudnili Pininfarinę do zaprojektowania pojazdu, który nazwano Pajero/Montero/Shogun Pinin, w zależności od rynku.
Auto miało wyglądać jak twardy samochód terenowy, jednak jego rozmiar nie pomagał w tym wizerunku. Pionowe boczne panele były dobre w terenie, ale nie wyglądały zbyt dobrze na ulicy. Przynajmniej nie przypominało podwyższonego kombi, jak Subaru Forester. Kwadratowe reflektory przypominały te z Pajero/Montero/Shogun. Strome przednie okno i pionowe boczne szyby tworzyły prostokątną kabinę. Na plus można zaliczyć dodatkowe okno za tylnymi drzwiami. Aby podkreślić terenowy wygląd auta, Mitsubishi zamontowało zapasowe koło na tylnych drzwiach otwierających się na bok.
Wnętrze nie wyglądało jakby zaprojektowała je Pininfarina. Kanciaste wzornictwo z płaskimi panelami przypominało inne pojazdy terenowe produkowane przez Mitsubishi. Ze względu na wąską konstrukcję, miejsca na biodra i ramiona dla trzech dorosłych osób z tyłu było ograniczone, a mimo dłuższego rozstawu osi w porównaniu do wersji trzydrzwiowej, nadal brakowało wygodnej przestrzeni na nogi dla dorosłych.