Nissan Bluebird był pierwszym modelem Nissana wyprodukowanym w Wielkiej Brytanii, który zmienił wizerunek marki na rynku, a wersja kombi okazała się świetnym towarzyszem rodzinnym.
W latach 80. media chwaliły niezawodność i praktyczne funkcje japońskich samochodów, jednak krytykowały je za słabsze osiągi w porównaniu do samochodów europejskich. To zmieniło się dla Nissana, gdy wprowadzono model T12, generację Bluebirda z 1986 roku.
Nissan Bluebird o kształcie klina zyskał wersję z bagażnikiem oraz nazwę Traveller. Aby obniżyć koszty, projektanci Nissana zachowali te same drzwi, zmieniając tylko tył pojazdu. Dodali dłuższy dach nad bagażnikiem, parę bocznych okien nad tylnymi błotnikami i zakończyli to klapą bagażnika, która zapewniała szerokie i wysokie wejście do przestrzeni bagażowej.
Wewnątrz kontynuowano kwadratowy styl deski rozdzielczej z prostymi liniami. Nawet kratki wentylacyjne miały kształt prostokątny. Jedynym zaokrąglonym elementem była strona wewnętrzna tablicy wskaźników. To była era elektronicznych zegarków, a Casio rządziło nową generacją. Nissan to zauważył i wprowadził wyświetlacz LCD na dole deski rozdzielczej, zgadliście, na zegar.
Japoński producent samochodów kontynuował dodawanie do swoich aut mnóstwa funkcji, zwykle dostępnych jedynie w segmencie premium, takich jak cztery elektryczne szyby, elektryczne lusterka, szyberdach oraz radio z odtwarzaczem kasetowym na desce rozdzielczej.