Pierwsza generacja Micry, model K10, zadebiutowała w czasach, gdy logo Datsun wciąż pojawiało się na niektórych pojazdach Nissana. Wprowadzono ją na rynek japoński w 1982 roku.
Nissan potrzebował samochodu, który mógłby konkurować z Hondą City oraz innymi markami obecnymi na japońskim rynku. Początkowy, kubistyczny design miał być sprzedawany Fiata, ale włoski producent zdecydował się na projekt zaproponowany przez Giugiaro. Dla zarządu Nissana projekt wyglądał bardzo obiecująco. Samochód wprowadzono na rynek europejski w 1983 roku.
Micra miała dwa kwadratowe reflektory z kierunkowskazami umieszczonymi na zewnątrz. Plastikowy grill z poziomymi żebrami był nowym podejściem japońskiego producenta. Przeszklenie i pochylony słupek C wpisywały się w trendy nowoczesnych hatchbacków. Drzwi zajmowały ponad połowę długości kabiny, co stanowiło dużą zaletę, ułatwiając dostęp do tylnych siedzeń.
Wnętrze było proste, z płaskim i prostym kokpitem oraz prostokątnym zestawem wskaźników. Znajdowały się na nim trzy wskazówki: prędkościomierz, wskaźnik temperatury płynu chłodzącego i poziom paliwa. Kierownica z dwoma ramionami miała przycisk klaksonu na środku. Nie było elektrycznych szyb ani klimatyzacji dla komfortu.