Nissan wprowadził ostatni lifting pierwszej generacji Micry w 1989 roku, starając się utrzymać model na rynku do momentu, gdy nowa wersja była gotowa do debiutu.
Micra miała poważne trudności z ukryciem swojego wieku od momentu wprowadzenia na rynek w 1982 roku. Pomimo kilku innych aktualizacji, jej design był przestarzały, a kanciaste kształty z początku lat 80. przestały być atrakcyjne. Co więcej, nowsze pojazdy wyposażone w wtryskiwacze zaczęły wykazywać lepszą efektywność paliwową w porównaniu do starszych systemów z gaźnikiem.
Pod względem designu, trudno było ukryć kanciasty kształt Micry. Aby temu zaradzić, Nissan zaokrąglił krawędzie i narożniki samochodu, nadając mu bardziej opływowy wygląd. Jednak przednia część wciąż miała prostokątne reflektory, które znajdowały się obok czarnej kratki nad niepomalowanym zderzakiem z wbudowanymi kierunkowskazami. Profil odsłonił niepomalowane klamki drzwi i lusterka, podczas gdy z tyłu kwadratowe światła tylne były umieszczone obok klapy bagażnika. W wersji pięciodrzwiowej projektanci Micry stworzyli w pełni otwierane okna.
Pomimo pięciu drzwi, wnętrze nie zapewniało zbyt dużego komfortu pasażerom tylnym. Z przodu Nissan zamontował fotele kubełkowe, natomiast z tyłu znajdowała się składana ławka. Ta ostatnia mogła również zostać złożona, aby zwiększyć niewielką przestrzeń bagażową. Jeśli chodzi o wyposażenie, było ono skromne, z oknami ręcznymi i materiałem na siedzeniach. Co więcej, nawet radio znajdowało się na liście opcji.