Nissan próbował poprawić swoje umiejętności w budowie minivanów i wprowadził model Praire w 1989 roku jako prawdziwego konkurenta w segmencie małych MPV.
W Stanach Zjednoczonych Praire sprzedawano pod nazwą Axxess, co było niefortunną nazwą dla samochodu, który nie powinien nikogo „oberwać”. Co więcej, mimo że korzystał z tej samej platformy co Nissan Bluebird, nie spełniał potrzeb amerykańskich klientów w zakresie rodzinnych MPV.
Proporcje Praire były odpowiednie. Jego design zaczynał się od nachylonego przodu, który sięgał niemal do dachu w niemal ciągłej linii łączącej maskę z przednią szybą. Proporcje boczne również były właściwe, z panelami drzwiowymi zajmującymi zbliżoną powierzchnię do dużych okien. Dodatkowo, dzięki standardowym tylnym drzwiom przesuwanym, wsiadanie i wysiadanie z samochodu było bardzo łatwe. Za nimi, ostatni rząd okien był krótki, a tylna klapa niemal pionowa. Praire/Axxess nie miało problemu z proporcjami, ale z rozmiarem; było po prostu za małe.
Nissan umieścił wysoko montowane fotele kubełkowe z przodu oraz składane tylne siedzenie w środku. Wysoka pozycja siedzenia była doceniana przez klientów, ale pasażerowie z tyłu nie byli zadowoleni z przestrzeni na nogi. Oczekiwali więcej od minivana. Jednak w Europie rozmiar pojazdu był odpowiedni do poruszania się po miastach.