Nissan Skyline R32 był częścią długiej serii samochodów sportowych produkowanych w Japonii. Model GT-R został wprowadzony na rynek w 1989 roku po długiej przerwie.
W 1973 roku Nissan usunął z oferty model Skyline GT-R. Czas kryzysu naftowego zmusił producentów samochodów do skupienia się na modelach ekonomicznych, a GT-R w ogóle się do nich nie zaliczał. Jednak japoński producent przywrócił nazwę GT-R w 1989 roku. Samochód został zaprojektowany, aby dominować w wyścigach klasy Group A. Aby jednak wystartować w zawodach, trzeba było zbudować model produkcyjny.
Nadwozie miało smukłą, dwudrzwiową sylwetkę coupe. Aby w pełni dostosować się do regulacji, samochód musiał być wyposażony w szersze opony. Dlatego nadkola zostały powiększone, co nadawało pojazdowi bardziej agresywny wygląd. Krótka klapa bagażnika oraz spoiler dopełniały sylwetki auta. Wybór kształtu reflektorów padł na prostokątne elementy, które były łatwiejsze do naprawy w przypadku uszkodzenia na torze wyścigowym. Tylne światła były okrągłe i pochodziły z regularnej, czterodrzwiowej wersji Skyline.
Wnętrze samochodu pomieściło cztery miejsca, ale tylko w celach ubezpieczeniowych. Miejsce na nogi z tyłu nie miało większego znaczenia, zwłaszcza w wersji wyścigowej, która była wyposażona tylko w fotel kierowcy. Prosty design deski rozdzielczej z prostymi liniami oraz zestaw wskaźników z sześcioma tarczami został przyjęty. Szczególny wskaźnik znajdował się w prawym górnym rogu zestawu wskaźników i pokazywał moment obrotowy przekazywany na przednie koła.