Kompaktowy model Sunny osiągnął swoją ósmą generację w 1993 roku, a japoński producent samochodów oferował go w kilku wariantach, w tym pięciodrzwiowym hatchbacku.
Od lat 60-tych Sunny był przystępnym cenowo samochodem w segmencie kompaktowym. Choć był to głównie pojazd ekonomiczny, oferował również przyzwoite wyposażenie jak na swoje czasy, a model z 1993 roku nie był wyjątkiem. Jego jedyną poważną wadą była nijaka stylistyka, która nie wyróżniała się na tle konkurencji.
Choć wygląd nie był mocnym atutem tego modelu, prezentował się jednak schludnie i przyzwoicie. Miał przedni pas z prostokątnymi reflektorami oraz wąski grill z poziomymi żebrami. Małe logo Nissana znajdowało się na górnej części, w tzw. elemencie w kształcie dzioba. Mimo że znajdował się w środku ery bio-designu, producent nie poświęcał na to zbyt wiele uwagi i raczej inwestował w konserwatywne linie nadwozia. Profil samochodu przypominał wersję sedana, ale z opadającym, szerokim tylnym oknem. Inni producenci już zrezygnowali z tego stylu Kamm-back, ale Nissan wciąż w niego wierzył.
Pięciodrzwiowy hatchback Sunny charakteryzował się tym samym minimalistycznym wnętrzem co jego rodzeństwo, z deska rozdzielczą, która nie miała tachometru w podstawowych wersjach. Podobnie jak większość innych japońskich producentów, Nissan zastosował smukłe fotele dla pasażerów z przodu, aby zapewnić więcej miejsca na nogi dla pasażerów z tyłu. Składana tylna kanapa zwiększała pojemność bagażnika z 280 litrów (9,9 cu-ft) do 990 litrów (35 cu-ft).