Nissan wprowadził ósmą generację modelu Sunny w 1993 roku, kontynuując nazwę, która sięga lat 60. XX wieku.
Po przekształceniu marki Datsun na Nissan, japoński producent samochodów zaczął zdobywać rynek segmentu kompaktowego z rozpoznawalną nazwą: Sunny. Oprócz wersji kabriolet, Nissan oferował swoje kompaktowe auto w różnych formach, a sedan stanowił interesującą propozycję dla osób poszukujących rodzinnego samochodu.
Jego nieco nudny wygląd nie pomógł w sprzedaży w niektórych regionach, ale wizerunek marki oraz niezawodne małe auto były przekonujące. W wersji sedan Sunny miał taki sam przód jak jego modele, z poziomymi, jednoczęściowymi reflektorami i czarną kratką, na której znajdowało się logo Nissana na środku. Do słupków C był to ten sam pięciodrzwiowy Sunny, ale tylna szyba i prosty bagażnik całkowicie zmieniły wygląd samochodu.
Wnętrze samochodu charakteryzowało się prostą deską rozdzielczą z minimalistycznym zestawem wskaźników, w którym brakowało obrotomierza. Dla wyższych poziomów wyposażenia i mocniejszych silników Nissan zdecydował się na jego zainstalowanie. Nisko umieszczone fotele zapewniały wystarczającą przestrzeń nad głową dla wyższych pasażerów. Z tyłu było równie przestronnie jak w wersji trzy- lub pięciodrzwiowej, co oznaczało, że miejsce na nogi było ograniczone.