Druga generacja europejskiego Nissana Terrano trafiła na rynek w 1996 roku i była wynikiem wspólnego programu rozwojowego z Fordem.
Podczas gdy Ford Maverick został wycofany, Terrano II kontynuowało swoją obecność na rynku aż do 2006 roku.
Europejska wersja Nissana Terrano II otrzymała platformę typu body-on-frame, z niezależnym zawieszeniem z przodu oraz osią z tyłu. Nie była to terenówka o ekstremalnych możliwościach jak jej większy brat Patrol, ale chwalono ją za komfortową jazdę po asfalcie. Jej prowadzenie nie było jej najmocniejszą stroną.
Z zewnątrz wznosząca się linia dachu miała na celu zapewnienie większej przestrzeni na głowę dla pasażerów z tyłu, co było podobnym pomysłem do tego zastosowanego w Land Roverze Discovery. Terrano II miało wznoszącą się linię boczną. W 2002 roku przeszło ostatnie zmiany stylistyczne, które przyniosły lepsze silniki oraz kierownicę z Nissana Primery.
W środku Terrano II mogło pomieścić do siedmiu osób, z ostatnim rzędem siedzeń umieszczonym w bagażniku. Składana kanapa była wystarczająco szeroka, by zmieścić dwóch szczupłych dorosłych pasażerów, ale z ograniczoną przestrzenią na biodra i nogi. Deska rozdzielcza miała layout przypominający samochody osobowe, z centralnym panelem i wysoko zamontowanym systemem audio.