Opel postanowił zrezygnować z nazwy Kadett w swojej ofercie i podjął odważny krok, wprowadzając pierwszą generację Astry w 1991 roku.
Dla niektórych był to szok, ale później producent samochodów udowodnił, że to była słuszna decyzja, a Astra powstała z popiołów Kadetta. Był to nowy koncept designu i nowa idea. Opel skierował ten samochód nie tylko do młodszych pokoleń, ale także do starszych osób. Wcześniej trudno było zobaczyć emerytowaną parę w Kadettcie (kadet – młody żołnierz).
Astra miała krótki przód z wąskimi reflektorami i grillem, przeciętym cienką poprzeczką. Z boku zespół projektowy zachował prostą linię nadkola tylnego, która była rozwinięciem tej z Kadetta, zaczynając od tylnych drzwi. Astra F miała dużą tylną szybę pomiędzy tylnymi drzwiami a słupkami D.
Wewnątrz Opel postawił na prosty, funkcjonalny wystrój skoncentrowany na kierowcy. W tym celu zainstalowano pochyloną konsolę środkową, z łatwo dostępnymi przyciskami klimatyzacji na dolnej części i stereofonią kasetową powyżej. Na desce rozdzielczej umieszczono prędkościomierz na środku, z tachometrem po bokach oraz wspólnym miejscem dla wskaźników paliwa i temperatury płynu chłodzącego. Opel zaprojektował nowe fotele dla Astry, bez bocznych podparć. Pomimo krótkiego rozstawu osi, wnętrze samochodu było bardzo przestronne i mogło pomieścić do pięciu osób.