Opel zaprezentował drugą generację Corsy w 1993 roku, oferując ją na rynku europejskim w wersjach trzy- i pięciodrzwiowej.
Pierwsza generacja Corsy była sprzedawana w Wielkiej Brytanii pod marką Vauxhall Nova, jednak przy drugiej generacji GM używał tej samej nazwy po obu stronach kanału La Manche. W innych krajach świata był dostępny pod markami Vauxhall, Holden lub Chevrolet. Jego przystępna cena i niskie koszty utrzymania sprawiły, że stał się ogromnym sukcesem dla General Motors.
Hideo Kodama zaprojektował pojazd w Rüsselsheim w Niemczech, a efektem była jedna z najlepszych propozycji samochodów bio-projektowanych w swoim segmencie. Z przodu pojazdu można było zauważyć delikatne połączenie prostych linii i zaokrąglonych krawędzi. Owijający zderzak wykonany z plastiku był czarny w niższych wersjach wyposażeniowych, a w kolorze nadwozia w wyższych. Owalne reflektory z sygnalizacją kierunkowskazów zamontowaną w rogach były węższe od wewnętrznej strony. Wąski grill z poziomą listwą miał na środku logo Opla. W wersji trzydrzwiowej mała Corsa miała stałe okno dla pasażerów z tyłu.
Wewnątrz producent przewidział miejsce dla dwóch dorosłych z przodu i trzech z tyłu. Jednak tylko na bardzo krótkie dystanse, ponieważ przestrzeń na nogi była minimalna. Na desce rozdzielczej, w zależności od silnika i poziomu wyposażenia, zamontowano zestaw wskaźników z czterema zegarami w wyższych wersjach lub tylko trzema w niższych. Jako że został zaprojektowany, aby konkurować o czołową pozycję na europejskich listach sprzedaży, Corsa otrzymała klimatyzację jako opcję.