Opel GT, nazywany „Europejskim Corvette”, był odważnym posunięciem ze strony europejskiego oddziału GM, które starało się połączyć sportowy samochód z ekonomicznym.
Opel dążył do zwiększenia swojego udziału w rynku i wprowadził model GT w 1968 roku jako alternatywę dla przystępnych cenowo samochodów sportowych. Co więcej, jego efektywność paliwowa była znakomita, ponieważ napędzany był małymi silnikami. W rezultacie, mimo że na rynku przetrwał tylko pięć lat, udało mu się sprzedać ponad 100 000 egzemplarzy na całym świecie, w tym w Stanach Zjednoczonych.
Design samochodu był zdecydowanie inspirowany koncepcją Mako Shark, wymyśloną przez Billa Mitchella i Larry’ego Shinodę w 1961 roku. GT posiadał unikalny system otwierania reflektorów, które obracały się i chowały w nadwoziu, co pozwalało na bardziej aerodynamiczny wygląd. Dodatkowo, krótka kabina była przystosowana tylko dla dwóch pasażerów, podczas gdy pochylona tylna część mieściła bagażnik.
Wewnątrz samochód miał rewolucyjny pulpit, z zestawem wskaźników połączonym z centralnym panelem. W tamtych czasach, większość samochodów nie miała nawet centralnego panelu, ale ten mały Opel go miał. Fotele kubełkowe oferowały przeciętną boczną podporę, przypominając klientom, że samochód został zaprojektowany nie tylko do jazdy po prostych, co w tamtych czasach i tak było dość wolne.