Opel Insignia z 2008 roku zadebiutował na wystawie motoryzacyjnej w Londynie, razem ze swoim brytyjskim odpowiednikiem, Vauxhallem Insignia, i stanowił istotną zmianę w porównaniu do starzejącej się Vectry.
Kiedy Vectra straciła już swoje dobre imię jako samochód średniej wielkości, producent postanowił zmienić kierunek i zaoferować większy model. Insignia została zaprezentowana w trzech wersjach nadwoziowych: sedan, hatchback oraz kombi.
W momencie premiery Insignia była dostępna w dwóch wersjach nadwoziowych: hatchback oraz klasyczny sedan w układzie trzyboksowym. Z przodu, świeży design oraz umieszczone wewnątrz reflektorów dzienne światła w kształcie narożników nadawały nowy wygląd Insignii. W wersji hatchback przypominała bardziej coupe niż tradycyjny samochód pięcioosobowy, co przyczyniło się do znakomitego współczynnika oporu powietrza wynoszącego zaledwie 0,27.
Wnętrze zostało całkowicie zaprojektowane od podstaw. Oparcia przednich foteli były grubsze o 2 cm, co zapewniało większy komfort dla pasażerów. Przestrzeń na kolana z tyłu była większa o 3 cm w porównaniu do poprzedniej Vectry. Nowa generacja systemu infotainment obejmowała siedmiocalowy kolorowy monitor z widokiem mapy w 3D, cyfrowym przewodnikiem podróżnym oraz poprawionymi funkcjami przewijania i zoomu. Dzięki systemowi dzielonego siedzenia właściciel mógł zwiększyć pojemność bagażnika z 530 litrów do 1430 litrów.