Opel wyprodukował ostatnią generację Kadetta w kilku wersjach nadwozia, w tym w wersji kombi, która służyła jako kompaktowy samochód rodzinny lub pojazd flotowy.
Opel wiedział, że musi stworzyć Kadetta w wersji kombi. W 1984 roku tylko kilku producentów samochodów oferowało ten typ nadwozia w segmencie kompaktowym. Dlatego wiele rodzin wolało Kadetta, który stał się także mobilnym pojazdem serwisowym dla niemieckiego Klubu Automobilowego (ADAC) oraz austriackiego (OAMTC). To był prawdziwy wyraz uznania.
Kadett Caravan wyróżniał się przednim pasem z prostokątnymi reflektorami nachylonymi do tyłu oraz wypukłą atrapą chłodnicy, co czyniło go łatwym do rozpoznania i pozwalało uniknąć nudnego wyglądu. Jego boczne kierunkowskazy były smukłe, ale wysokie i bardzo widoczne. Do słupka B dzielił panele nadwozia z pięciodrzwiowym hatchbackiem i czterodrzwiowym sedanem. Za tym miejscem producent wydłużył dach nad obszarem bagażnika, kończąc pojazd płaską, pionową klapą bagażnika.
Wnętrze samochodu było proste w podstawowych wersjach wyposażeniowych, z ręcznymi oknami i nawet bez radia, ale lista opcji była długa. Później Opel dodał elektryczne szyby i zamki oraz odtwarzacz kasetowy. Z tyłu wersja Caravan otrzymała składane siedzenie, co zwiększyło pojemność bagażnika z 470 litrów do 1,800 litrów, co było ogromne jak na pojazd z segmentu kompaktowego.