Opracowany wspólnie z Hondą i Isuzu, Opel Monterey był próbą GM, aby zdobyć część rynku Land Rovera Discovery na europejskim kontynencie.
W momencie, gdy Opel wprowadził na rynek Monterey, GM posiadał już ponad 32 procent udziałów w Isuzu. Obie firmy zgodziły się, że ponieważ japońska marka była prawie nieznana w Europie, Opel powinien przyjąć logo i sprzedawać model Trooper. Co więcej, GM uważał, że wersja z trzema drzwiami, nazwana RS, mogłaby stanowić bardzo dobrą szansę na wejście w segment pojazdów terenowych. Rzeczy jednak nie potoczyły się tak, jak przewidywano, ponieważ duży SUV okazał się niestabilny przy szybkich zmianach pasa ruchu.
W przeciwieństwie do Discovery, które było już dobrze znanym produktem od renomowanego producenta samochodów terenowych, Monterey był zupełnie nowym modelem na rynku. Jego łagodne linie mogły lepiej przyciągać tych, którzy szukali pojazdu dla rodzin. Miał duże okna i nawet słupek C za tylnymi siedzeniami, podobnie jak 3-drzwiowe Discovery. Jednak prostokątny styl nie był już tak atrakcyjny, a kilka zaokrąglonych krawędzi nie przyczyniło się do dobrych wyników sprzedaży.
W środku pojazd był dobrze wyposażony. Oferował wszystkie wygodności, jakie mógł mieć samochód z 1992 roku, takie jak klimatyzacja, elektryczne lusterka, szyby i szyberdach. Mimo że wersja trzydrzwiowa miała krótszy rozstaw osi, wciąż było wystarczająco dużo miejsca dla trzech osób z tyłu oraz duży bagażnik, który pomieściłby wszystkie potrzebne rzeczy na weekend w lesie.