Opel, dawny europejski oddział GM, musiał w połowie lat 80. zastąpić zarówno modele Rekord, jak i Senator, co uczynił wprowadzając linię Omega, dostępną jako sedan oraz kombi, które nazwano Caravan.
Połowa lat 80. to najlepszy czas na wprowadzenie kombi na rynek europejski. Te praktyczne pojazdy były wykorzystywane zarówno przez rodziny, jak i małych przedsiębiorców, dzięki swojej ogromnej przestrzeni wewnętrznej, przynajmniej w porównaniu do sedanów. Dlatego Opel postanowił wprowadzić kombi w linii Omega, a jego premierę zaplanowano na koniec 1986 roku.
Oba modele, Rekord i Senator, były już przestarzałe, a ich kształty o prostokątnych liniach przestały podobać się klientom. Centrum designu Opla zauważyło to i zaproponowało pojazd o zaokrąglonych kształtach. Do słupka B, wersja z długim dachem Omegi wykorzystywała te same części co sedan. Zmodyfikowano jednak tylne drzwi, a za nimi dodano trzeci rząd szerokich okien. Opel nie skupiał się zbytnio na nachylonych słupkach D i podjął wysiłek, aby zapewnić dużą przestrzeń wewnętrzną.
Wnętrze oddawało te same zasady co zewnętrze, z zaokrąglonymi liniami i miękkimi kształtami. Co więcej, zestaw wskaźników był zintegrowany w większym obszarze, który obejmował także centralną konsolę, gdzie Opel zainstalował sterowanie klimatyzacją oraz system audio. Z tyłu składana kanapa zapewniała dużo miejsca dla trzech pasażerów. Po złożeniu tylnych siedzeń, pojemność bagażnika osiągała imponujące, jak na tamte czasy, 1850 litrów (65,3 cu-ft). Dodatkowo, po złożeniu tylnych siedzeń na płasko, przestrzeń ładunkowa miała długość aż 2 metrów (79,4″).