General Motors postanowiło wykorzystać swoje doświadczenie w produkcji minivanów i wytworzyło europejską wersję Chevroleta Venture w swojej fabryce w Doraville, w Georgii.
Chociaż Chevrolet Venture i druga generacja Pontiac Trans Sport odnosiły pewne sukcesy na amerykańskim rynku, ich europejski odpowiednik Opel/Vauxhall Sintra miał trudności z przekonaniem klientów, przez co wytrwał na rynku jedynie trzy lata. Opel zaprezentował ten model w 1996 roku, a w następnym roku uzupełnił ofertę silnikową. Niestety, pomimo wielu zalet w porównaniu do konkurencji, model nie odniósł sukcesu na rynku. Był zbyt amerykański jak na europejskie gusta.
Od zewnątrz Sintra miała przesuwne tylne drzwi, co było nietypowe dla pojazdu rodzinnego. Z przodu samochód miał parę wysokich reflektorów, które przypominały te montowane w Oplu Omego. Odwrócona trapezoidalna osłona chłodnicy z poziomymi szczelinami miała chromowane logo Opla na środku. Jednak stromy kaptur i wysoki dach nie wyglądały tak smukło, jak u głównych konkurentów marki, Volkswagena Sharana i Forda Galaxy.
W środku znajdował się wysoki i pionowy kokpit z centralnym panelem do radia i systemu klimatyzacji. Jako opcję, Opel oferował odtwarzacz CD. Sintra miała projekt z czterema wskaźnikami w zestawie przyrządów, z szerokim prędkościomierzem pośrodku, flankiwaną przez obrotomierz oraz wskaźniki paliwa i temperatury płynu chłodzącego. Standardowa kabina siedmioosobowa zapewniała dobre warunki komfortu dla pierwszej i drugiej linii siedzeń, ale była ograniczona dla trzeciej. Mimo to, oferowała najobszerniejsze wnętrza w swojej klasie.