Opel wprowadził na rynek europejski drugą generację kompaktowego minivana Zafira, mimo że segment minivanów notował spadki.
Tak jak w przypadku swojego poprzednika, druga generacja Zafiry opierała się na platformie Astry. Dzięki temu GM mogło obniżyć koszty produkcji pojazdu, jednocześnie zapewniając przyzwoitą jakość auta. Dzięki temu kompaktowy minivan stał się hitem wśród firm wynajmujących samochody, które były ważnym segmentem dla Opla.
Europejski dział projektowy GM wykorzystał te same linie co w modelu Astra H dla nowej generacji. Wyraźne elipsoidalne reflektory nawiązywały do nowoczesnego języka designu. Przednia część pojazdu została wzbogacona o nową osłonę chłodnicy ozdobioną chromowaną listwą na górze, która zawierała również logo Opla. Z boku, producent dodał zestaw elementów w kolorze nadwozia, chroniąc metalowe części przed drobnymi uderzeniami na parkingu. Z tyłu, pionna klapa bagażnika została wydłużona w dół, tworząc niski obszar załadunkowy.
Wewnątrz kabina zapewniała wystarczającą przestrzeń dla maksymalnie siedmiu pasażerów na trzech rzędach siedzeń, przy czym ostatni rząd można było złożyć na płasko w bagażniku. Z przodu, wysoko osadzone fotele zapewniały dobrą widoczność we wszystkich kierunkach. Zestaw wskaźników zawierał jedynie prędkościomierz, obrotomierz i wskaźnik poziomu paliwa, pozbawiając się wskaźnika temperatury płynu chłodzącego. Dodatkowo, producent zamontował system infotainment na szczycie centralnej konsoli.