Produkowany w latach 1979-1992, Peugeot 505 był czterodrzwiowym sedanem z trudnym dziedzictwem.
Chociaż zaprojektowano go jako następcę już przestarzałego Peugeota 504, jego poprzednik był najbardziej udanym modelem marki Peugeot. Mimo że oba modele dzieliły większość podzespołów, 505 nigdy nie osiągnął spektakularnych wyników sprzedaży 504, przynajmniej nie w Europie.
Zewnętrzny design był dziełem Pininfariny, natomiast wnętrze zaprojektował Paul Bracq, projektant motoryzacyjny znany z pracy dla Mercedes-Benz, BMW i innych.
Ostatni sedan Peugeota z napędem na tylną oś, 505 był dostępny z silnikami benzynowymi i Diesla oraz w dwóch różnych wersjach nadwoziowych: sedan lub kombi. Wersja Familiale mogła pomieścić aż 8 pasażerów. Później kombi posłużyło jako podstawa do przekształcenia go w ambulans 4×4.
Chwalony za niesamowite właściwości jezdne na trudniejszych nawierzchniach, Peugeot 505 cieszył się dużą popularnością w mniej rozwiniętych krajach. Do jego zalet należały wspomaganie kierownicy oraz wysoki prześwit, a także czterotarczowe hamulce w niektórych modelach.
Peugeot planował wprowadzenie wersji coupe i kabriolet, jednak kryzys gospodarczy wpłynął na te plany, a pojazdy pozostały na etapie prototypu.