Stworzony z myślą o konkurencji na rynku importowanych lekkich coupe, model Sunfire zadebiutował w 1995 roku, zastępując Pontiac Sunbird. W 2002 roku przeszedł dużą modernizację.
Amerykański rynek budżetowych sportowych coupe był zdominowany przez modele Honda Civic coupe i Toyota Celica. Ich wysokobrotowe silniki, choć o niskim momencie obrotowym, przyczyniły się do wzrostu ich udziału w rynku. GM wprowadził Sunfire jako reakcję na ich popularność, oferując większe silniki.
W modelu z 2002 roku wprowadzono całkowicie nowy design przedniej części pojazdu. Szerokie, smukłe reflektory oraz charakterystyczny grill Pontiac były najważniejszymi widocznymi ulepszeniami w stosunku do modelu z 1995 roku. Bardziej agresywna zderzak z trzema wlotami powietrza oraz światłami przeciwmgielnymi umieszczonymi po bokach nadawały samochodowi wygląd, jakby przeszedł przeróbkę w warsztacie samochodowym. Sunfire oferowano w wersjach sedan, coupe i kabriolet. Coupe było najbardziej sportowo wyglądającą wersją z podniesioną linią okien na bocznych panelach. Na dolnej krawędzi tylnej szyby zamontowano małe skrzydełko. Zainstalowano również specyficzne lekkie felgi o trzech szprychach.
Wewnątrz znajdował się czteroramienny sterownik. Zespół wskaźników miał zaokrąglony kształt z wybrzuszeniem na przedzie, z czterema analogowymi wskaźnikami. Na centralnej konsoli znajdowało się niskobudżetowe radio oraz kontrolki systemu klimatyzacji. Przednie fotele kubełkowe zaprojektowano z myślą o zapewnieniu dobrej stabilności podczas szybkich zakrętów, mimo że samochód nie był tak szybki, jak wyglądał.
Od 2003 do 2005 roku, kiedy model został wycofany, Sunfire oferowano tylko z jednym silnikiem: 2.2-litrowym, który generował 140 km, co było mniej niż w przypadku aut importowanych.
Pontiac Sunfire to samochód, który został wprowadzony na rynek w roku modelowym 1995 przez firmę Pontiac jako kompaktowy model mający zastąpić Sunbird. Zmiana dotyczyła nie tylko nazwy, ale także wprowadzono dramatyczne zmiany w stylizacji. Nowy wygląd był wspólny z przeprojektowanym Chevroletem Cavalier. Oprócz świeżego designu, platforma J została zaktualizowana strukturalnie, aby spełniać bardziej rygorystyczne standardy bezpieczeństwa dla roku modelowego 1996.
Sunfire był dostępny jako sedan, coupe lub kabriolet. Wszystkie trzy wersje były oferowane w standardowym poziomie wyposażenia SE. Na coupe i kabriolet dostępny był także bardziej luksusowy poziom wyposażenia GT. W standardzie wersja GT miała silnik 2.3 litra LD2 w 1995 roku oraz silnik 2.4 litra LD9 „Twin Cam” (1996-2002), 16-calowe felgi aluminiowe, podwójny wydech oraz bardziej agresywnie wyglądający przód. Poziom SE był standardem dla Sunfire, który obejmował silnik 2.2 litra 2200 OHV. Silnik 2.3/2.4 DOHC był opcjonalny. Poziomy wyposażenia SE i GT zostały wycofane po roku modelowym 2002, razem z silnikami 2.2 OHV i 2.4 DOHC. Od roku modelowego 2003 jedynym dostępnym silnikiem był silnik 2.2 litra Ecotec.
Początkowo kabriolet był dostępny tylko w wersji SE do roku modelowego 1999, kiedy to stał się dostępny tylko w wersji GT. Produkcja kabrioletu została zakończona po roku 2000. Wszystkie kabriolety Sunfire były montowane w zakładzie „Genesis” w Lansing, Michigan.
Pontiac Sunfire przeszedł dwie zmiany stylistyczne w trakcie swojej 11-letniej historii. Pierwsza miała miejsce w 2000 roku, obejmowała drobny redesign, który charakteryzował się mocną plastikową powłoką, powszechną wówczas w modelach Pontiac, a druga miała miejsce w 2003 roku, która była bardziej usprawnioną aktualizacją. W USA coupe było jedynym modelem dostępnym od 2003 do 2005 roku. Sedan nadal był sprzedawany w Kanadzie i Meksyku do końca produkcji 22 czerwca 2005 roku. GM zastąpił Sunfire modelem G5 w roku modelowym 2006 w Kanadzie i 2007 w Stanach Zjednoczonych.
Silniki