GM próbowało wykorzystać znak „Trans” w minivanie, przenosząc hype z Trans Am do segmentu MPV. W pewnym sensie im się to udało, ponieważ Trans Sport wcale nie wyglądał nudno. Choć nie był sportowym autem, prezentował się lepiej niż większość innych minivanów dostępnych na rynku.
Jednak Trans Sport nie był jedynym minivanem w ofercie GM. Miał dwóch „braci” – Oldsmobile Silhouette i Chevrolet Lumina APV. Jednak te dwa nie miały takiego samego charakteru jak Pontiac.
Trans Sport wyróżniał się sportowym designem w porównaniu do klasycznie wyglądających minivanów produkowanych przez Forda czy Chryslera. Jego smukły przód z wąskimi reflektorami oraz grillem umieszczonym na dolnym zderzaku przypominał bardziej sportowy samochód. Zadebiutował na rynku z drzwiami na zawiasach, ale później dodano do oferty drzwi przesuwne. Tylna część pojazdu była nadal płaska i szeroka, częściowo zakryta tylną szybą.
W środku, podstawowa wersja posiadała pięć miejsc siedzących, przy czym trzy z tyłu były demontowalne, co umożliwiało przewożenie większych ładunków lub umożliwiało pasażerom położenie ich na ziemi i siedzenie tam. Jako opcję, producent oferował również układ siedmiomiejscowy, natomiast najwyższa wersja wyposażeniowa miała sześć miejsc.