Porsche Carrera Cabriolet z 1983 roku oferował tę samą platformę co Carrera, ale z otwartą karoserią kabrioletu. Chociaż nieco stracił na prowadzeniu, zyskał na przyjemności z jazdy.
Samochód sportowy to nadal samochód sportowy, nawet jeśli ma zdjęty dach, co skutkuje cięższym i mniej sztywnym pojazdem niż jego wersja coupe. Dla niektórych, jazda z otwartym dachem ma o wiele większą wartość niż sekundy, które można zaoszczędzić w drodze z punktu A do B. W końcu są ograniczenia prędkości, prawda? Dlatego po prostu cieszenie się jazdą z opuszczonym dachem może być ważniejsze niż uzyskanie dwóch sekund szybszego czasu na torze, szczególnie jeśli nie jeździsz autem na torze.
Kabriolet był cięższy od coupe i nie miał tej samej sztywności co jego brat. Jednak doświadczenie jazdy z opuszczonym dachem oraz dźwięk silnika typu flat-six z tyłu uznawano za unikalne. Kształt samochodu był niemal taki sam z dachem jak w wersji coupe. Plastikowe okno z tyłu było dobrym rozwiązaniem na tamte czasy. Dodatkowe światło stopu zamontowano nad klapą silnika, gdy stało się to obowiązkowe z powodu przepisów bezpieczeństwa. Dach materiałowy był obsługiwany ręcznie.
Wnętrze kokpitu wyposażono w sportowe fotele z przodu oraz dwa mniejsze z tyłu, które były trudne w użytkowaniu. Zestaw wskaźników z pięcioma tarczami dostarczał informacji na temat ciśnienia oleju, temperatury oleju, poziomu paliwa, obrotomierza w środku, prędkościomierza oraz analogowego zegara po prawej stronie. Włączniki wentylacji znajdowały się na tym samym poziomie co kierownica i radio.