W 2000 roku Porsche zaprezentowało swoją pierwszą wersję Turbo Cabriolet od czasów generacji 964, która zadebiutowała w 1989 roku. Cztery lata później, w odpowiedzi na wysokie zainteresowanie, dodano do oferty wersję Turbo S w otwartej karoserii.
Był szybszy i bardziej komfortowy niż większość samochodów GT dostępnych na rynku, udowadniając, że nie trzeba mieć stałego dachu, aby cieszyć się szybką jazdą. Co więcej, pozwalał na prowadzenie z opadającym dachem przy zawrotnych prędkościach.
Z zewnątrz, przedni zderzak przyciągał uwagę dzięki dużym trzema wlotom powietrza, które były niezbędne do chłodzenia chłodnic. Po bokach umieszczono kolejne dwa wloty, które miały za zadanie dostarczać powietrze do dużych turbosprężarek, zainstalowanych z przodu tylnych kół. Składany dach można było schować w 20 sekund przy prędkości do 50 km/h (31 mph), podobnie jak w pozostałych wersjach kabrioletów 911. Z dachem w górze, samochód był testowany w tunelu aerodynamicznym przy prędkościach dochodzących do 338 km/h (210 mph). I miał silnik zdolny do osiągania takich prędkości.
Wewnątrz, Turbo S Cabriolet dzielił większość części z Turbo Cabriolet, z niewielkimi zmianami w zestawie wskaźników i dźwigni zmiany biegów. Wskaźniki miały aluminiowe tło zamiast czarnego, a na dźwigni zmiany biegów aluminiowy emblemat zawierał napis „Turbo S” zamiast tylko „Turbo”.