Renault otworzył nowy rozdział z modelem 14, próbując konkurować z już ugruntowanym Golfem, ale efekt był daleki od aspiracji francuskiego producenta.
W połowie lat 70. kompakty przeżywały w Europie swój najlepszy czas, a Golf był najgorętszym wypiekiem na rynku. Z drugiej strony, Renault odniósł sukces z modelem Renault 16, który również był hatchbackiem, jednak w nieco wyższej klasie. Francuski producent miał w swojej ofercie także model 4, ale klienci domagali się czegoś pomiędzy tymi dwoma. I tak, w kwietniu 1976 roku pojawił się model 14.
Pomysł umieszczenia silnika poprzecznie z przodu, napędzającego przednie koła, okazał się bardzo dobry, co wpłynęło na ogólny wygląd pojazdu. Przód auta zdobiła płaska krata między prostokątnymi reflektorami a plastikowym zderzakiem, który właściwie był częścią nadwozia. Dodatkowo, mały krok na słupku A podkreślał wznoszącą się linię boczną w kształcie litery Z. Z tyłu, nachylony do przodu słupek C starał się nadać samochodowi dynamiczny wygląd.
Wnętrze zostało ulepszone – stworzono centralny panel, który łączył deskę rozdzielczą z konsolą środkową. W tamtych czasach większość samochodów tego nie miała. Aby dodatkowo podnieść komfort przednich pasażerów, fotele były prawie płaskie, bez bocznych podparć. Z tyłu, składana kanapa zapewniała dostateczną przestrzeń dla trzech pasażerów, a brak tunelu centralnego tworzył wystarczającą ilość miejsca na nogi.