Wprowadzony na rynek pod koniec 1977 roku i zaprezentowany na Autosalon w Genewie wiosną 1978 roku, Renault 18 był nieco więcej niż tylko przeprojektowaną wersją Renault 12, samochodu, który był nowoczesny w 1969 roku.
Renault 18 można uznać za pierwszy Samochód Światowy produkowany przez Renault, ponieważ był wytwarzany lub montowany w 10 krajach na całym świecie. Wcześniej to Renault 12 budowano w kilku krajach, w tym w komunistycznej Europie Wschodniej. Model 18 dzielił wiele części z Renault 12, ale tylko w pierwszych latach produkcji.
Kwadratowe reflektory, grill z poziomymi szczelinami oraz zwarta, trzyczęściowa karoseria były uważane za nowoczesne jak na czas jego debiutu. Natomiast trzyotworowe felgi nie były już tak postrzegane. Zmiany wprowadzono w 1980 roku w wersji z turbodoładowaniem, a od 1983 roku dla całej gamy Renault 18. Klamki były wbudowane w karoserię, a samochód był dostępny z opcją felg aluminiowych.
Wnętrze pojazdu oferowało miejsce dla czterech pasażerów i wyposażone było w opcje takie jak klimatyzacja, elektryczne okna i zamki, a nawet odtwarzacz kasetowy. Później oferowano również automatyczną skrzynię biegów o trzech biegach dla wybranych modeli.
Renault 18 był eksportowany do Stanów Zjednoczonych, gdzie został przystosowany przez firmę AMC na rynek amerykański i kanadyjski, otrzymując większe zderzaki i silniki z wtryskiem paliwa. Podstawowe modele miały przednie hamulce tarczowe i bębnowe z tyłu, jednak dla wybranych modeli oferowano hamulce tarczowe na cztery koła.