W 1976 roku Renault zaprezentowało model Alpine A310 na Międzynarodowych Targach Motoryzacyjnych w Genewie, kierując go do klientów Porsche 911.
Historia modelu A310 zaczęła się na targach w Genewie w 1971 roku, kiedy niezależny producent samochodów Alpine zaprezentował następcę modelu A110. W październiku 1973 roku, w wyniku pierwszego kryzysu naftowego, Alpine napotkało problemy finansowe. Klienci stracili zainteresowanie samochodami sportowymi z powodu rosnących cen paliwa, co doprowadziło małego producenta na skraj upadku. Wówczas Renault wkroczyło do akcji, kupując 55% udziałów w firmie z Dieppe. Nowy właściciel postanowił ulepszyć samochód. Tak więc w 1976 roku wprowadzono Renault Alpine A310.
Podczas gdy model z 1971 roku miał system sześciu reflektorów, przypominający Citroena SM Maserati, wersja z 1977 roku otrzymała bardziej formalny układ z czterema reflektorami, zgrupowanymi parami i przykrytymi przezroczystym szkłem. Pomiędzy nimi, producent umieścił nachyloną płytkę z logo Renault. Na dolnej części samochodu, zespół projektowy umieścił żaluzjowy grill z parą kierunkowskazów i świateł parkingowych po zewnętrznej stronie. Z profilu, do samochodu dodano trójkątne okno skierowane w dół. Równocześnie nachylona tylna szyba zasłaniała komorę silnikową.
Wnętrze Alpine wykorzystało wentylację z Renault 12 oraz płaską deskę rozdzielczą. Przed kierowcą, na tablicy przyrządów znajdowały się trzy kluczowe wskaźniki: prędkościomierz, obrotomierz i manometr ciśnienia oleju. Renault umieściło cztery inne wskaźniki w centralnej części deski. Sportowe siedzenia kubełkowe z wysokimi bokami zapobiegały ich przesuwaniu się w trakcie szybkich manewrów na zakrętach.