Renault wprowadził czwartą generację modelu Espace w 2002 roku, oferując go w dwóch wersjach długości, z miejscami dla sześciu osób oraz większym bagażnikiem w wersji z wydłużonym rozstawem osi.
Espace był pierwszym udanym minivanem wyprodukowanym przez europejskiego producenta samochodów. Opierał się na projekcie stworzonym dla Matry pod koniec lat 70., który został odrzucony przez Peugeota jako zbyt odważny. Renault wykupiło ten projekt i trafiło w dziesiątkę. Konkurencji zajęło niemal dekadę, aby go dogonić. W 2002 roku Espace osiągnął swoją czwartą generację, a jego dłuższa wersja, Grand Espace, zyskała popularność w segmencie VIP Shuttle.
Do 2002 roku nowoczesny styl został już przyjęty przez większość europejskich producentów samochodów, co było widoczne w wyglądzie przodu Espace. Kanciastą formę reflektorów otaczała wyraźna osłona chłodnicy z „ptasim dziobem” na środku, podobnie jak w przypadku modeli Laguna i Clio. Z boku Grand Espace miał dłuższy tylny zwis i szerszy trzeci zestaw okien za tylnymi drzwiami. Jedynym minusem pojazdu była brak przesuwanych drzwi, które Renault uznało za zbyt kosztowne.
Wnętrze Grand Espace wyposażone było w trzy rzędy siedzeń. Można je było skonfigurować w układzie 2-3-2 lub 2-2-2, co pozwalało na swobodny dostęp dla pasażerów siedzących z tyłu. Espace miał środkowo umieszczony panel instrumentów z zielonym i czarnym wyświetlaczem LCD na długiej i szerokiej desce rozdzielczej. Dzięki wysoko umieszczonym siedzeniom, pasażerowie mieli dużo miejsca na nogi, nawet ci siedzący w ostatnim rzędzie.