Renault był liderem sprzedaży minivanów w Europie, gdy postanowił rozszerzyć swoją ofertę, a oprócz modelu Espace wprowadził linię Scenic opartą na kompaktowym modelu Megane.
W momencie wprowadzania drugiej generacji Megane w 2002 roku, Scenic był już inną gamą. Rozwinął się w dwóch wersjach z długim lub krótkim rozstawem osi, które zaprezentowano w 2003 roku. Trzy lata później producent poprawił swoją ofertę i wprowadził odnowionego Scenica II.
Renault nie wprowadził zbyt wielu zmian w minivanie. Jego projektanci ledwo dotknęli wyglądu samochodu tutaj i tam, aby nadać mu świeższy wygląd. Z przodu producent zamontował nowe reflektory. Zderzak zyskał krótsze, w kolorze nadwozia gumowe paski z przodu, zamiast długiego, czarnego, dostępnego w wersji sprzed faceliftingu. Dolny grill wyglądał jak duży uśmiech, potwierdzając, że jest to pojazd rodzinny, który dominuje w sprzedaży europejskich minivanów. Czarne gumowe osłony chroniące przed drobnymi uderzeniami (głównie od wózków na zakupy) zostały zastąpione kolorowymi z nadwozia po bokach. Z tyłu Renault umieścił nowy zestaw lamp tylnych z krótszymi, przezroczystymi światłami cofania.
Wewnątrz producent wprowadził kilka ulepszeń dla kierowcy. Kierownica miała cztery przyciski do obsługi tempomatu, podczas gdy sterowanie audio pozostało umieszczone na satelitarnym panelu za kierownicą. Podobnie jak wersja sprzed faceliftingu, Grand Scenic oferował miejsce dla aż siedmiu pasażerów, pozostawiając trochę miejsca w bagażniku za ostatnim rzędem siedzeń na kilka teczek. W razie potrzeby drugi i trzeci rząd siedzeń można było złożyć, aby zwiększyć przestrzeń ładunkową.