Scenic, oparty na tej samej platformie co pierwsza generacja Megane, zadebiutował na rynku w 1995 roku, korzystając z renomowanej nazwy swojego „rodzeństwa” dla sukcesu sprzedażowego.
Renault podjęło odważny krok w europejskim segmencie kompaktowych MPV, wprowadzając rodzinę Scenic w 1995 roku. Model ten skierowany był do młodych rodzin z małymi dziećmi, oferując niespotykaną wśród konkurencji jakość bezpieczeństwa i przestronność wnętrza.
Wzorując się na bio-designie swojego „brata” Megane, minivan zaprojektowany przez Patricka Le Quementa charakteryzował się wyższą sylwetką niż pozostałe modele w ofercie. Krótka i stroma maska współgrała z charakterystycznym przodem pojazdu, który miał pionowy wlot powietrza na środku, w którym umieszczono rombowy znak Renault. Aby zatuszować wysoką bryłę, projektant dodał masywny zderzak z dolnym grillem o poziomych listwach, a opcjonalnie także z parą świateł przeciwmgielnych. Z boku, za tylnymi drzwiami, producent dodał trzeci rząd okien, które miały lekko zakrzywiony kształt w kierunku słupków D. Z tyłu, klapa bagażnika przypominała tę z wersji Megane Estate (kombi), była jednak wyższa.
Wnętrze, dzięki wysokiemu siedzeniu, oferowało więcej miejsca na nogi dla pięciu pasażerów. Dodatkowo, producent dodał kilka schowków w podłodze oraz pod siedzeniami. Krzywe linie deski rozdzielczej podążały za ówczesnym trendem bio-designu z lat 90., a zestaw wskaźników był umieszczony nad centralną konsolą. Owalne nawiewy tworzyły jednolitą kompozycję, mimo że zewnętrzne były umieszczone w pionie.