To był ostatni udany model luksusowego samochodu Renault. Po nim wszystkie inne modele borykały się z różnymi problemami. Ale nie Safrane. To był jeden z najlepszych samochodów, jakie Renault wyprodukowało w latach 90-tych.
Renault było kiedyś producentem samochodów premium przed II wojną światową. Po niej stało się własnością państwową, co oznaczało, że musieli produkować pojazdy narzucone przez ministra gospodarki. Najbardziej luksusowym modelem w ich ofercie w latach 90-tych był Safrane, który został stworzony dla urzędników państwowych i zastąpił przestarzały model Renault 25.
Od zewnątrz, Safrane trzymał się tej samej koncepcji co R25: pojazdy średniej wielkości z tylną klapą. Reflektory były wąskie i bardziej wyraziste. Cienka atrapa chłodnicy była wspomagana przez dodatkową kratkę zainstalowaną w dolnej części nadwozia, co ułatwiało chłodzenie. Samochód miał dodatkowe, trójkątne okno za tylnymi drzwiami, co sprawiało, że był uznawany za luksusowy jak na ówczesne standardy. Pochylone słupki D nadawały kabinie kształt opadający, mimo że dach był płaski.
W środku, projektanci Renault stworzyli różne poziomy wykończenia, aby samochód mógł pasować zarówno do rodzinnych parkingów, jak i do urzędników państwowych. Fotele przednie były wygodne i szerokie, a przestrzeń na nogi dla pasażerów z tyłu była więcej niż przyzwoita. Zespół wskaźników był pochylony do przodu i miał nad sobą osłonę. Były dwa główne wskaźniki oraz dodatkowe trzy zegary dla ciśnienia oleju, poziomu paliwa i temperatury płynu chłodzącego. Kilka świateł ostrzegawczych umieszczono pod czarną, przezroczystą osłoną.