Kiedy Toyota próbowała wprowadzić na rynek popularną submarkę w USA, stworzyła model Scion, który miał być nie tylko bardziej przystępny cenowo, ale także wyglądać inaczej. xB był jednym z jej pierwszych produktów.
Toyota nie chciała zbytnio ryzykować z marką Scion i po prostu zmieniła oznaczenia niektórych samochodów sprzedawanych na rynku krajowym oraz przeniosła kierownicę na lewą stronę. W ten sposób Toyota bB, która była już na rynku od 2000 roku, stała się modelem Scion xB. Był to pojazd dedykowany tym, którzy nie mogli sobie pozwolić na przestronny i niezawodny samochód.
Łatwo było rozpoznać kształt samochodu klasy kei modelu xB. Krótki przód ustępował miejsca wysokiemu nadwoziu, które rozszerzało się ku tyłowi w sześciennym designie charakterystycznym dla tej japońskiej kategorii pojazdów. Jednak był większy, co prowadziło do większych okien z każdej strony. Co więcej, miał trzeci rząd okien za tylnymi drzwiami. Z tyłu, pionna klapa bagażnika bardziej przypominała tę stosowaną w pojazdach użytkowych. Niemniej jednak, był to przyzwoity samochód o nietypowym, kubistycznym designie.
W środku, wysoko umieszczone siedzenia prowadziły do przestronnej kabiny, w której mogło pomieścić pięciu dorosłych pasażerów. Deska rozdzielcza była nietypowa, z dużym prędkościomierzem umieszczonym na górze, a nie przed kierownicą, obok małego panelu, który pokazywał kilka świateł ostrzegawczych oraz poziom paliwa. Ponieważ Toyota stworzyła ten mały MPV z myślą o nastolatkach, dodała tylne siedzenia, które można było złożyć na płasko, przekształcając kabinę w improwizowany lokal na kółkach.