Volkswagen i Ford współpracowali, aby przeciwdziałać sojuszowi Eurovan, który powstał między Fiatem a grupą PSA. W 1995 roku wprowadzili na rynek linię minivanów sprzedawanych pod trzema różnymi markami.
Podczas gdy Niemcy zatrzymali dla siebie najdroższe i lepiej wyposażone pojazdy, SEAT zajął się atakowaniem rynku budżetowych MPV. Celowali bezpośrednio w firmy wynajmujące oraz w tych, którzy oczekiwali więcej od minivana. Seat Alhambra był dobrym wyborem, ponieważ hiszpańska marka była tańsza od swoich „braci”, Volkswagena Sharana i Forda Galaxy.
SEAT zaprezentował odświeżoną wersję Alhambry w 2000 roku. Zachował wizerunek marki z chromowanym znakiem S z przodu, otoczonym przedłużeniem zderzaka w kolorze nadwozia. Jego grill z poziomymi żebrami znajdował się pomiędzy przeprojektowanymi reflektorami, które charakteryzowały się kanciastym stylem i przezroczystym szkłem. Strome błotniki były kontynuowane w linii dużej szyby przedniej. Wydłużony dach lekko zaokrąglał się ku końcowi pojazdu, gdzie zakrzywiona klapa bagażnika kończyła sylwetkę auta. Był to projekt przejściowy pomiędzy bio-designem a nowoczesnym stylem projektowania.
W środku SEAT zainstalował układ siedzeń na siedem osób w konfiguracji 2-3-2, z drugą i trzecią linią składającą się, aby zwiększyć objętość bagażnika. Dzięki wysokiemu położeniu siedzeń, pierwsza i druga linia oferowały wystarczająco dużo miejsca dla pasażerów, chociaż trzecia była ciasna i odpowiednia głównie dla dzieci lub niskich dorosłych. Przeprojektowany panel instrumentów wyposażony był w srebrne pierścienie wokół wskaźników i czerwone igły. Nowa jednostka multimedialna z systemem nawigacji stała się dostępna dla całej gamy.