Favorit był nowym początkiem dla szanowanej, stuletniej marki, która próbowała pozbyć się swoich starszych modeli 120/Estelle zaprojektowanych w latach 70.
Różne problemy finansowe sprawiły, że producent samochodów musiał opóźnić produkcję, szczególnie wersji z kierownicą po prawej stronie. W 1989 roku miała miejsce Aksamitna Rewolucja, która pozwoliła krajowi uwolnić się od reżimu komunistycznego i uzyskać jasny obraz rynku eksportowego. Inżynierowie Skody mieli nawet nadzieję na czterodrzwiowego sedana, ale pozostało to jedynie w sferze prototypów. Ostatecznie samochód był dostępny w wersji pięciodrzwiowego hatchbacka, kombi oraz pickupa.
Był to pierwszy samochód z napędem na przednie koła wyprodukowany przez tego producenta. Zamiast grilla, projektant zamontował metalową płytę, która niemal zablokowała dopływ powietrza do silnika. Chłodzenie odbywało się przez szczelinowy grill w dolnej części zderzaka, co okazało się niewystarczające w ruchu miejskim. Skoda później naprawiła ten błąd. Z boku, kierownictwo wybrało linie nadwozia w kształcie klinu, co pozwoliło obniżyć koszty produkcji. Producenci wydłużyli dach w wersji kombi i dodali parę bocznych okienek za tylnymi drzwiami.
Wnętrze Skody Favorit charakteryzowało się czystym układem z prostymi liniami. Szeroki i lekko pochylony zestaw wskaźników miał schowek po stronie pasażera oraz, po raz pierwszy w Skodzie, centralny panel, na którym zamontowano sterowanie wentylacją. Zestaw wskaźników był szerszy od deski rozdzielczej i obejmował obszar przeznaczony na wentylację oraz kilka przycisków do podgrzewania tylnej szyby, świateł przeciwmgielnych i oświetlenia wnętrza. Dźwignia zmiany biegów wystawała przez konsolę środkową obok przestrzeni na drobiazgi.