Po zakupie Skody przez Volkswagena, pierwszym projektem było ulepszenie istniejącego modelu Favorit i przekształcenie go w Felicię. Zrobiono to jednak tylko po to, aby zyskać czas na stworzenie Octavii, pierwszego dużego sukcesu Skody na europejskim rynku.
Octavia była oparta na tej samej platformie co Volkswagen Golf IV, Audi A3 oraz Audi TT. Była dostępna w dwóch wersjach nadwoziowych: hatchback i kombi, a także oferowała szeroki wybór silników. Co więcej, samochód wziął udział w Rajdowych Mistrzostwach Świata, choć bez żadnych zauważalnych wyników. Mimo to, znalazł się w jednym rzędzie z Mitsubishi Lancer, Subaru Imprezą i Fordem Focusem WRC.
W 1996 roku producent wprowadził Octavię jako największy model w ofercie Skody. Jej stylistyka inspirowana była czeskim trendem kubizmu, charakteryzując się kanciastymi kształtami i płaskimi, lekko zaokrąglonymi powierzchniami. Z przodu, czarne pionowe żeberka w grillu były otoczone chromowaną ramką, z zielonym logo w górnej środkowej części. Czarne plastikowe wykończenie chroniło zderzaki przed zarysowaniami. Profil auta ujawniał ściągany tylny dach zdobiony małym spojlerem, w zależności od wersji.
Wewnątrz użytkownicy mogli poczuć się jak w Volkswagenie, z dużymi wskaźnikami prędkościomierza i obrotomierza oraz dwoma mniejszymi między nimi. Dodatkowo, w centrum deski rozdzielczej znajdował się wyświetlacz LCD, który podawał informacje z komputera pokładowego. W centralnej części znajdował się system audio oraz, opcjonalnie, sterowanie klimatyzacją. Przednie fotele miały lekko wyprofilowane oparcia. Z tyłu pasażerowie mogli zasiąść na dzielonej kanapie, co powiększało pojemność bagażnika do 1,328 litrów (46.7 cu. ft.).