Suzuki stworzył model Aerio/Liana jako zastępstwo dla poprzedniego Baleno/Esteem, kontynuując koncepcję przystępnego cenowo samochodu o przyzwoitych osiągach na drodze.
Choć nie był to pojazd, w którym można się zakochać, stanowił typowe auto ekonomiczne, które mogło przetransportować rodzinę z punktu A do B i sprawdzić się jako środek transportu do pracy. W zależności od rynku, dostępny był z napędem na wszystkie koła oraz większymi silnikami. Suzuki oferowało najwyższą wersję sedana Aerio/Liana tylko klientom amerykańskim, podczas gdy pozostali nabywcy mieli do wyboru mniejszy silnik oraz mniej opcji skrzyni biegów.
Design nie był jego najsilniejszą stroną. Z przodu znajdowały się pary zakrzywionych, trójkątnych reflektorów, a pomiędzy nimi umieszczona była kratka z dwoma żebrami, na której znajdowało się logo Suzuki. Okrągły zderzak z tworzywa sztucznego miał szeroką kratkę pośrodku, otoczoną dwoma fikcyjnymi wlotami powietrza lub zestawem świateł przeciwmgielnych, w zależności od opcji. Mimo to producent nie chciał oszczędzać na wszystkim i zainstalował trzecie okno za tylnymi drzwiami, co poprawiło widoczność kierowcy oraz komfort pasażerów z tyłu.
Wnętrze pojazdu wyposażono w zakrzywioną deskę rozdzielczą z jasnoszarymi detalami w centralnej części oraz w otworach wentylacyjnych. Okrągła tablica przyrządów miała panel z dwoma większymi wskaźnikami prędkościomierza i obrotomierza oraz dwoma mniejszymi wskaźnikami poziomu paliwa i temperatury płynu chłodzącego, z opcją cyfrowego panelu przyrządów. Pomimo ogólnych rozmiarów samochodu, sedan Aerio/Liana oferował przyzwoitą przestrzeń dla czterech dorosłych pasażerów.