Suzuki wprowadził linię modeli Vitara w 1988 roku jako model na rok 1989, kierując się potrzebami osób poszukujących lekkiego SUV-a, który oferowałby więcej przestrzeni i komfortu niż wytrzymały Samurai.
Japoński producent samochodów postanowił zrezygnować z używania ramy, skupiając się na zwiększeniu komfortu i wyposażenia wewnątrz pojazdu. Efektem tego była jedna z najpopularniejszych SUV-ów w segmencie kompaktowym na początku lat 90., czyli Vitara. Zaprojektowana jako pojazd o konstrukcji uni-body, dostępna w wersji z twardym dachem z trzema drzwiami lub jako kabriolet z dwoma drzwiami, Vitara była znana ze swojej lekkiej konstrukcji oraz efektywności paliwowej, co czyniło ją bardzo użyteczną w miejskim ruchu drogowym.
Wygląd zewnętrzny łączył prostolinijne i zaokrąglone elementy. Projektanci zadbali o powiększone błotniki nad nadkolami, aby samochód prezentował się bardziej muskularnie. Z tyłu, małe światła tylne umieszczone nad zderzakami były chronione przed irytującymi zadrapaniami parkingowymi.
W środku znajdowały się dwa wygodne fotele z przodu oraz mała kanapa z tyłu, która pomieściła dwójkę dzieci lub osoby o niskim wzroście. Pojazd oferował ograniczoną przestrzeń na nogi, a głównym powodem obecności kanapy było powiększenie, w przeciwnym razie, małego bagażnika. W rzeczywistości był tak mały, że producent nie mógł umieścić koła zapasowego wewnątrz pojazdu.