W 1997 roku Toyota postanowiła zrezygnować z nazwy Carina E i wprowadzić nową, zaawansowaną markę: Avensis. To była obietnica na przyszłość.
Toyota zaczęła zdobywać coraz większą popularność na rynku europejskim, a klienci porównywali jej produkty z modelami Opla, Vauxhalla, Peugeota, Renault czy Volkswagena. Jednak producent samochodów starał się zaoferować coś więcej. Carina była zbyt nijaka dla ich potrzeb, natomiast pierwsza generacja Avensisa nie była ani nijaka, ani bez charakteru.
Niektórzy mogli zauważyć, że reflektory Avensisa przypominają te z trzeciej generacji BMW serii 3 (E36), z podwójnymi lampami pod przezroczystą szybą. Oczywiście pojawiły się spekulacje, ale klientów to wcale nie interesowało. Mała, krótka atrapa chłodnicy z poziomymi żebrami była przedłużona w dolnej części zderzaka o dodatkowe wloty powietrza i chłodzenia. Avensis był dostępny w trzech wersjach nadwozia: sedan, hatchback i kombi. Ta środkowa była najmniej atrakcyjna zarówno pod względem designu, jak i użyteczności.
We wnętrzu Toyota postawiła na wysoką jakość wykonania, co udało się osiągnąć. Chociaż niektórzy europejscy producenci mogli dorównać wyposażeniu, Avensis był w tyle w porównaniu do większości z nich, zwłaszcza marek średniej i premium. Mimo to oferował dobre opcje tapicerki i długą listę standardowych funkcji.