Podczas gdy czterodrzwiowa Camry była marzeniem wielu, wersja dwu-drzwiowa o nazwie Solara została zaprojektowana jako osobowy luksusowy coupe dla rodziców, których dzieci już się usamodzielniły.
Toyota nie potrzebowała kolejnego sportowego coupe na rynku. Skupiła się na innej grupie klientów, gdy wprowadziła pierwszą generację Solar w 1998 roku. Przesuwając się do przodu o cztery lata, latem 2003 roku producent zaprezentował drugą generację komfortowego coupe.
Pomimo aerodynamicznego wyglądu i pochylonej przedniej szyby, Camry Solara nie była autem sportowym. Jej przedni pas charakteryzował się małą odwróconą trapezoidalną kratką, a para eliptycznych reflektorów była wyciągnięta w stronę nadkoli. Gruby zderzak miał dwa okrągłe światła przeciwmgielne i szeroką kratkę pomiędzy nimi. Linia boczna płynnie przechodziła przez nadkola i drzwi w falistym kształcie, natomiast z tyłu producent dodał wąskie lampy tylne. Ponieważ nie była to sportówka, Toyota nie rozważała zamontowania tylnego skrzydła ani nawet spoileru na klapie bagażnika.
Wnętrze pojazdu charakteryzowało się przestronnym układem, z szerokimi fotelami kubełkowymi z przodu i brakiem bocznych wsparć. Na pochylonym środkowym panelu Toyota dodała możliwość zamontowania systemu nawigacji z dużymi przyciskami i pokrętłami. Jak w większości osobowych luksusowych coupe na rynku, skórzana tapicerka i drewniane wykończenia na desce rozdzielczej były obowiązkowe.