Był to jeden z najlepszych sportowych kompaktowych coupe swoich czasów, odnosząc ogromne sukcesy dzięki tytułom w Mistrzostwach Świata w Rajdach. Wersja uliczna była jednak zupełnie inną historią.
Toyota Celica była oferowana w trzech wersjach nadwozia: hatchback-coupe, coupe w układzie trzyboksowym oraz kabriolet. Wersja hatchback-coupe była modelem bazowym dla samochodu rajdowego, z turbodoładowanym silnikiem i napędem na wszystkie koła. Europejczycy dostali ją, ale nie otrzymali wersji kabriolet oraz coupe w układzie trzyboksowym. Wersja amerykańska była dostępna we wszystkich trzech nadwoziach.
W porównaniu z poprzednikiem, który miał podnoszone reflektory, Celica z 1994 roku miała cztery zaokrąglone reflektory i brak grilla. Silnik był chłodzony przez szeroki grill z przodu. Linia boczna była charakterystyczna dla ery biodesign, w której zaprojektowano samochód.
W środku znajdowały się cztery fotele, ale przestrzeń z tyłu była bardzo ograniczona. Wnętrze miało kokpit skierowany w stronę kierowcy oraz fotele z wysokimi bocznymi podpórkami. Samochód był wyposażony w poduszki powietrzne z przodu dla pasażerów, ale ABS był opcjonalny w podstawowym modelu. Klimatyzacja była standardem w wersjach GT.