Od momentu wprowadzenia na rynek w 1968 roku, Toyota Corolla przeszła wiele zmian mechanicznych i w designie zewnętrznym.
Oferowana w różnych wersjach nadwozia, takich jak hatchback, coupe, kombi i sedan, Corolla cieszyła się dużym uznaniem przede wszystkim dzięki swojej niezawodności.
W obliczu licznej konkurencji w segmencie, Toyota postanowiła zaprezentować nowocześniejszą Corollę, aby konkurować z Fordem Focusem, Hondą Civic i Hyundaiem Elantra.
Pod maską, Corolla była wyposażona w dynamiczny i płynnie wkręcający się silnik 1.8 o pojemności 4 cylindrów, który rozwijał moc 125 KM. Jednostka napędowa była połączona z manualną skrzynią biegów, ale dostępna była także opcjonalna automatyczna skrzynia 3-biegowa lub 4-biegowa.
Model z 2002 roku był dostępny w trzech wersjach wyposażeniowych: podstawowej CE, LE oraz sportowej S.
Toyota była krytykowana za brak klimatyzacji i elektrycznych szyb w standardzie.
W wyższej wersji LE dodano teleskopową kierownicę, elektryczne szyby oraz tylną kanapę dzieloną 60/40.
W wersji sportowej S, Corolla wyposażona była w lakierowane w kolorze nadwozia panele boczne i klamki, światła przeciwmgielne, kierownicę oblekaną sztuczną skórą oraz obrotomierz z wyświetlaczem temperatury zewnętrznej.
Jednym z największych minusem była ciasna przestrzeń wewnętrzna, zarówno dla pasażerów z przodu, jak i z tyłu.