Trend krzywych linii w projektowaniu samochodów wpłynął na wygląd prostokątnej Corolli siódmej generacji i zmniejszył jej opór aerodynamiczny.
Toyota zmieniła swoją strategię i zwiększyła rozmiar gamy Corolli siódmej generacji. Samochód był oferowany w różnych kształtach i rozmiarach, od 3-drzwiowego hatchbacka po kombi z wysokim dachem. Hatchback pięciodrzwiowy był popularnym wyborem ze względu na swoją praktyczność.
Ponieważ projekt z prostymi liniami niemal zniknął, a producenci samochodów zaczęli zaokrąglać pojazdy, Toyota również podążyła tą ścieżką. Siódma generacja Corolli miała gładsze linie, co pozwoliło obniżyć współczynnik oporu Cx do zaledwie 0,30 w wersji fastback. Jej reflektory były smukłe i obejmowały narożniki w niektórych wersjach. W Australii miała okrągłe reflektory, podobne do tych w 3-drzwiowym hatchbacku. Wąski grill poniżej maski nie wystarczał do chłodzenia większych silników, więc dodatkowy zamontowano w dolnej części zderzaka. Za tylnymi drzwiami znajdowało się kolejne małe okno oraz pochylony słupek D. Z tyłu Toyota zainstalowała bardziej wyraziste światła tylne na ćwiartkach nadwozia i klapie bagażnika.
Deska rozdzielcza miała rozszerzoną, zaokrągloną tablicę wskaźników, co poprawiło widoczność na panelu z czterema zegarami. Ponieważ samochód był przeznaczony dla młodych rodzin, oferował przyzwoitą przestrzeń wewnętrzną dla dwóch dorosłych i dwojga dzieci, z parą foteli z przodu i kanapą z tyłu. W podstawowych wersjach, Corolla miała wspomaganie kierownicy, hamulce wspomagane oraz radioodtwarzacz kasetowy.