Od momentu wprowadzenia na rynek w 1968 roku, Toyota Corolla przeszła wiele zmian w zakresie mechaniki oraz designu zewnętrznego.
Dostępna w różnych nadwoziach, takich jak hatchback, coupe, kombi i sedan, Corolla cieszyła się dużym sukcesem głównie dzięki swojej niezawodności.
W obliczu wielu konkurentów w segmencie, Toyota postanowiła zaprezentować bardziej nowoczesną Corollę, aby konkurować z Fordem Focusem, Hondą Civic i Hyundaiem Elantra.
Pod maską znajdował się dynamiczny silnik 1.8 litra z 4 cylindrami, który rozwijał moc 125 KM. Silnik był połączony z manualną skrzynią biegów, ale dostępna była również opcjonalna automatyczna skrzynia biegów o 3 lub 4 przełożeniach.
Model z 2002 roku oferowany był w trzech poziomach wyposażenia: podstawowym CE, LE oraz sportowym S.
Toyota była krytykowana za brak klimatyzacji oraz elektrycznych szyb w standardzie.
Wyższy poziom wyposażenia LE dodawał regulowaną kolumnę kierowniczą, elektryczne szyby oraz tylną kanapę dzieloną w proporcjach 60/40.
W wersji Sporty S, Corolla posiadała lakierowane na kolor nadwozia listwy progowe oraz klamki, światła przeciwmgielne, sztuczną skórę na kole kierownicy oraz obrotomierz z wyświetlaczem temperatury zewnętrznej.