Toyota wprowadziła dziewiątą generację Corolli w Japonii w 2000 roku, jednak minęły dwa lata, zanim samochód trafił do USA.
Corolla już wtedy była najlepiej sprzedawanym modelem wśród samochodów osobowych na świecie. Jej kluczowymi cechami były prostota i niezawodność. Była to bardzo przyjazna dla użytkownika maszyna. Model z 2002 roku próbował pozbyć się wcześniejszych żartów dotyczących jego osiągów, a projektanci Toyoty zdołali nadać samochodowi lepszy wygląd.
Corolla z 2002 roku nie była już taka nijaka jak wcześniej. Jej kątowe reflektory z przezroczystymi soczewkami oraz sportowo wyglądający przedni zderzak sprawiły, że samochód lepiej konkurował z innymi japońskimi producentami. Toyota oferowała Corollę z progami i małym skrzydłem na pokrywie bagażnika w wyższych wersjach wyposażeniowych. Chociaż nie wyglądała tak sportowo, jak próbowała, była bardziej dynamiczna niż pozostałe modele z rodziny.
Wnętrze samochodu urozmaicało trójramienne koło kierownicy oraz drewniane wykończenia deski rozdzielczej, które nadawały Corolli nieco bardziej ekskluzywny charakter, chociaż nie była nią w rzeczywistości. Wygięte linie i wyższa konsola środkowa dzieliły przednią część na dwie strefy. Producent zainstalował białe wskaźniki w zestawie zegarów w wersji sportowej, a drewniane wykończenia zastąpił czarnym plastikiem.