Dziewiąta generacja Corolli zadebiutowała w 2004 roku. Była dostępna w wersji sedan, hatchback, kombi oraz minivan. Toyota wykorzystała nazwę Verso dla ostatniej z nich.
Corolla była już ważnym graczem na rynku aut kompaktowych. Każdy ją znał. Była jak para sneakersów, które zna każdy – możesz je nosić zarówno jako miliarder, jak i jako student. Chociaż miliarderów jeżdżących Corollą jest raczej mało. Toyota stworzyła wersję Verso jako MPV, korzystając z tej samej platformy co znany model w segmencie kompaktów, wykorzystując sprawdzoną nazwę, aby przyciągnąć większą liczbę nabywców. Strategia okazała się skuteczna.
Na zewnątrz wyglądała jak Corolla z wyższym dachem i pochyloną maską. Jej przestronny kokpit miał wysoką linię okien dla lepszej ochrony pasażerów. Małe okno za tylnymi drzwiami przypominało to w standardowej pięciodrzwiowej wersji hatchback. Prosta klapa z tyłu była na tyle duża, że można ją było wykorzystać jako parasol lub schronienie.
Wewnątrz Toyota zamontowała wyższe siedzenia, co zapewniło więcej miejsca na nogi dla pasażerów. Dla kierowcy producent umieścił zestaw wskaźników na środku deski rozdzielczej, lekko pochylony w stronę obszaru kierowcy. Jednak wskaźniki były łatwe do odczytania nawet dla osób siedzących na tylnych siedzeniach, więc mogły mieć zastrzeżenia co do prędkości auta.