Toyota wprowadziła szóstą generację modelu Crown w 1980 roku, opierając się na starszej, piątej generacji.
Była to pierwsza generacja Crown sprzedawana w USA i w Europie Zachodniej. Choć nie odniosła dużego sukcesu rynkowego, pokazała determinację producenta w wejściu w segment średniej wielkości sedanów z dobrze zbudowanym pojazdem, mimo że jego stylizacja nie należała do najlepszych w tej klasie.
Samochód o kształcie klinu miał płaską, pionową przednią osłonę, która różniła się w zależności od rynku i wersji wyposażeniowej. Generalnie występowała z cienkimi, pionowymi szczelinami, ale dostępne były także chromowane, grubsze, szczególnie w Japonii oraz w modelach z większymi silnikami. Jego kwadratowe reflektory przypominały te z Impali ’77. W przeciwieństwie do amerykańskiego sedana, Crown miał kierunkowskazy umieszczone w rogach oraz dodatkowy zestaw świateł awaryjnych niżej na przednim zderzaku.
Toyota starała się nadać wnętrzu samochodu futurystyczny wygląd, oferując opcję cyfrowego panelu instrumentów, z prędkościomierzem opartym na LED i paskiem świetlnym dla obrotomierza. Wersja standardowa była wyposażona w tradycyjne, analogowe wskaźniki. Dzięki długiemu rozstawowi osi i cienkim siedzeniom, Crown oferował dużo miejsca dla czterech pasażerów.