Toyota kontynuowała historię modelu Land Cruiser, wprowadzając nową generację w 2009 roku. Choć wyglądał jak lifting swojego poprzednika, był to zupełnie nowy pojazd.
Land Cruiser zaczął już zapominać o swoich hardcore’owych umiejętnościach terenowych i od 1996 roku przyjął przednie zawieszenie niezależne. Choć prowadziło to do krótszego skoku zawieszenia w terenie, sprawiło, że samochód stał się bardziej komfortowy w codziennym użytkowaniu. To zwiększyło sprzedaż.
Z przodu, czwarta generacja Land Cruisera/Prado miała nową przednią osłonę z chromowaną atrapą grilla z pionowymi podziałkami. Jego reflektory nie miały już tego surowego wyglądu znanego z poprzedników. Zamiast tego były bardziej opływowe, skierowane ku górnym bokom przednich błotników. Z profilu, wersja pięciodrzwiowa wyglądała bardziej proporcjonalnie niż jej trzydrzwiowy odpowiednik. Była dłuższa i miała wydłużony rozstaw osi, co pozwoliło na zamontowanie tylnych drzwi. Z tyłu, mając wystarczająco dużo miejsca, inżynierowie producenta usunęli koło zapasowe z tylnej klapy i przenieśli je pod pojazd.
W środku, Land Cruiser oferował dużo miejsca dla pięciu dorosłych pasażerów, z dwoma kubełkowymi fotelami z przodu i trzema na dzielonej kanapie z tyłu. Producent wprowadził również opcję siedmiomiejscową na wybranych rynkach, z dodatkowymi miejscami awaryjnymi w bagażniku. Kształt kokpitu inspirowany był zwykłymi samochodami, z układem skoncentrowanym na kierowcy. Toyota zainstalowała jednostkę infotainment pod centralnymi, prostokątnymi otworami wentylacyjnymi na szczycie centralnej konsoli.