Starlet, zaprojektowany jako pojazd budżetowy, zadebiutował na japońskim rynku pod koniec 1989 roku. W marcu 1990 roku Toyota wprowadziła go na rynek europejski.
Japoński producent samochodów ciężko pracował nad poprawą swoich produktów, a Starlet był tego dowodem. Był lepszy pod każdym względem i dostępny w kilku wersjach nadwozia, w tym jako trzydrzwiowy hatchback. Na rynku europejskim musiał stawić czoła silnej konkurencji ze strony znanych modeli, takich jak Renault 5, Opel Corsa czy Peugeot 205, by wymienić tylko kilka.
Z przodu, mały Starlet miał zestaw świateł oraz kierunkowskazów umieszczonych w rogach, które przypominały trzecią generację Forda Fiesty. W przeciwieństwie do niej, japoński rywal charakteryzował się czarnym plastikowym grillem z poziomymi żebrami. Jak każdy inny trzydrzwiowy hatchback, posiadał dłuższe drzwi, co ułatwiało dostęp pasażerom siedzącym z tyłu. Z tyłu okna były zawiasowe od przodu i mogły być otwierane za pomocą systemu wysuwania. Toyota zamontowała starannie zaprojektowany kokpit z zaokrąglonymi kształtami oraz środkowym panelem dla systemów audio i wentylacyjnych. To był początek ery biodesignu.