Volkswagen starał się stworzyć samochód o wysokiej efektywności paliwowej i wprowadził model Lupo jako bezpośredniego konkurenta w segmencie małych pojazdów.
Kiedy Volkswagen zaprezentował model Polo, był on mały, aby można było nim jeździć po miastach. Z biegiem czasu mały Polo urósł i wkrótce stał się dłuższy, niż początkowo zakładano. Z drugiej strony, Włosi mieli model Seicento, Francuzi Twingo, a Ford oferował Ka. Wszystkie te modele konkurowały w tym samym segmencie, a Volkswagen nie miał tam nic do zaoferowania. Dlatego wymyślił model Lupo, aby wypełnić tę lukę.
Jego przednia część przypominała Polo, z okrągłymi reflektorami i mniejszymi światłami w pobliżu nich. Krótka i stroma maska była szersza niż jej długość. Z tyłu nie było miejsca na opadającą lub kształtowaną klapę bagażnika. To była po prostu pionowa ściana.
Wnętrze samochodu zapewniało dużo miejsca dla pasażerów z przodu. Deska rozdzielcza Lupo była zamontowana nisko i smukło, dzięki czemu nie zajmowała przestrzeni przednich pasażerów. Z tyłu Volkswagen zamontował kanapę dla dwóch osób, ale oferowała ona prawie żadnej przestrzeni na nogi. Jeśli chodzi o bagażnik, był wystarczająco duży na kopertę. Ale to był koszt, który trzeba było ponieść za samochód miejski, odpowiedni dla czterech pasażerów i na tyle mały, aby zmieścić się w większości miejsc parkingowych, gdzie nie mogły wjechać pojazdy kompaktowe.