Cztery lata po premierze pierwszej generacji Golfa, Volkswagen wprowadził jego mniejszego brata, Polo.
W latach 70. inżynieria oznaczeń nie była powszechna, jednak Volkswagen zdecydował się na to przy pierwszej generacji Polo, które było rebranded Audi 50. W przeciwieństwie do swojego większego brata, który nigdy nie osiągnął dobrych wyników sprzedaży, Polo od samego początku odnosiło sukcesy. Jego prosty wygląd i niewielkie rozmiary czyniły go idealnym konkurentem dla włoskich i francuskich samochodów, które dominowały w małym segmencie.
Volkswagen stwierdził, że w procesie projektowania uczestniczyło Studio Projektowe Bertone, ale jego wkład był ograniczony. W przeciwieństwie do Golfa, który zaprojektował Giugiaro, małe Polo otrzymało jedynie kilka detali od Bertone. Jego nadwozie w układzie dwóch skrzyń przypominało, w pewnym sensie, wygląd większego brata. Okrągłe reflektory oraz czarna plastikowa osłona z poziomymi szczelinami były podobne. Samochód wprowadzono tylko w wersji trzydrzwiowej. Później Volkswagen wprowadził nowe kształty nadwozia.
Wewnątrz, design był dość prosty, z przejrzystą deską rozdzielczą, przerwaną przez parę nawiewów pośrodku. Poniżej dodano półkę, która pokrywała całą szerokość samochodu. Tablica wskaźników była jak najprostsza, zawierała jedynie prędkościomierz i wskaźnik poziomu paliwa. W celu uzyskania innych istotnych informacji, takich jak temperatura płynu chłodzącego czy ciśnienie oleju, Volkswagen polegał na lampkach ostrzegawczych. Wnętrze oferowało parę miejsc siedzących z przodu oraz składany siedzenie z tyłu. Było wystarczające dla czterech dorosłych pasażerów.